AD SPOTKANIE SENIORÓW – OD KRÓTKOFALOWCA SP9MKM/OK8PKM
Witam serdecznie, zwłaszcza Seniorów i szczerze gratuluję, tak miłego spotkania tak wielce zasłużonych Ratowników. Jako miłośnik gór, cieszę się, że nadal jesteście aktywni, jak to mówi się: Na fali. Uważam, że jak najbardziej takie spotkania, zloty powinny być kontynuowane, połączone z przekazywaniem młodym następcom i adeptom ratownictwa górskiego waszych doświadczeń i wiedzy, wspomnień budujących więzi pokoleniowe, bo i Wasi następcy też będą „seniorami”. Akurat w moim śląskim otoczeniu jest stale kultywowana tradycja szacunku i wdzięczności dla „Seniorów”, jak w rodzinie tak i w kręgach zawodowych czy w moim przypadku – krótkofalarstwie.
Trochę zasmuciły mnie uwagi odnośnie „rwania się tej pokoleniowej więzi” wśród Ratowników. Czy nie jest to skutek niewłasciwego podejścia, czy może wychowania ?
AUKCJA NA EBAY I CO Z TEGO WYNIKŁO
W tym miejscu chciałbym też podzielić się moim doświadczeniem, oczywiście pomijając względy ideologiczne i propagandowe. Otóż interesuję się także historią 5. Dywizji Strzelców Górskich z Salzburga, lata 1940-45 i na jednej z aukcji na Ebay udało mi się wylicytowac górską odznakę strzelecką. Sprzedający był strzelcem górskim ze 139. Pułku Strzelców Górskich ze składu 3. Dywizji Strzelców Górskich, (walczyli w Narviku, ZSRR, Karpaty, Słowacja). Widząc moje zainteresowanie historią, przesłał mi bezinteresownie różne autentyczne materiały a także biuletyn Kameradschaft Gebirgsjäger-Regiment 139 / Stowarzyszenie Koleżeńskie 139. Pułku S.G./. Jakież było moje zdziwienie, że po 70-ciu latach od zakończenia wojny, oni kontynuują spotkania i zloty strzelców ze swojego pułku.
W tych corocznych i okazjonalnych spotkaniach uczestniczą całe rodziny, młode pokolenie, przedstawiciele samorządu.
Mają swoje wybrane miejsce w górach z kaplicą, pomnikiem poświęconym swoim towarzyszom broni, swoim dowódcom. Uczestniczą we Mszy Św. ze sztandarami w kombatanckich mundurach, (wszystkie odznaczenia, odznaki, proporce etc. są pozbawione swastyki i innych symboli faszystowskich).
Jest wspólne uroczyste biesiadowanie,
wspominanie żyjących i tych po ” drugiej stronie życia”, takie zwyczajne zacieśnianie tych koleżeńskich więzi również z nastepnymi pokoleniami. Siedzibą stowarzyszenia jest muzeum w Klagenfurcie, w biuletynie są zamieszczane wszelkie ogłoszenia, przekazywane są życzenia urodzinowe, jubileuszowe, wiadomo, dużo jest nekrologów, fotoreportaże ze spotkań i uroczystości, również artykuły historyczne.
Na mnie ta działalność zrobiła bardzo dobre wrażenie, myślę, że takim odpowiednikiem jest też właśnie niniejsza strona poświęcona Ratownictwu Górskiemu. Mam nadzieję, że można też coś z tych doświadczeń spotkań strzelców górskich wykorzystać wsród ratowników, bądź co bądź, również wspaniałych Ludzi Gór a inicjatywę powinni realizować „Juniorzy”, korzystając z mądrości i doświadczenia „Seniorów”.
Jeszcze raz moje szczere gratulacje i uznanie dla Organizatorów i Uczestników Spotkania Seniorów, dziękuję także za przychylność „Dowództwu” GOPR i TOPR – warto to dzieło kontynuować dla obopólnej sympatycznej atmosfery.
Boguś, SP9MKM/OK8PKM
W imieniu Kolegów i własnym, bardzo dziękuję za obiektywny i mądry tekst, który – dla uwypuklenia treści – umieszczam jako oddzielny wpis na naszym blogu.
„Antenka”
