ŻEGNAJ SŁOWACKI PRZYJACIELU

9 maja b.roku, na cmentarzu w Spiskiej Nowej Wsi na Słowacji, pożegnaliśmy naszego dobrego Przyjaciela Jana Alexego.

W pożegnaniu w Domu Spoczynku i w ostatniej drodze na miejsce pochówku towarzyszyło Mu kilkudziesięciu ratowników. Przeważnie seniorów Horskiej Służby Słowacki Raj i Tatry Zachodnie, delegacja Horskiej Zachrannej Służby na czele z Naczelnikiem HZS, płk Josefem Janigą, a także nasza 5-osobowa delegacja Sekcji Operacyjnej GOPR Gorlice.

Imponujący i kolejny już przykład podkreślający świetną integrację słowackich klubów seniora i poszanowania starszych ratowników ochotników przez zawodową służbę górską.

Jano urodził się 18 stycznia 1948 r. w Spiskiej Nowej Wsi. Od młodzieńczych lat był wychowywany w miłości do przyrody i gór. Po ukończeniu średniej Szkoły Przemysłu w Preszowie, pracował jako maszynista w Spiskiej Nowej Wsi i w Popradzie. Jednocześnie udzielał się jako instruktor narciarski. Bardzo aktywnie uczestniczył w pracach przy udostępnianiu trudnych miejsc i budowie szlaków w Słowackim Raju. Po odbyciu stażu kandydackiego został ratownikiem Horskiej Służby w 1981 roku. W Słowackim Raju pracował jako przewodnik górski.

Za działalność ratowniczą został uhonorowany Srebrną Odznaką HS.

Po osiągnięciu 60-go roku życia, zgodnie z przepisami na Słowacji, został ratownikiem-seniorem i członkiem, a póżniej Przewodniczącym Klubu Seniora HS Słowacki Raj. Jego wielką pasją było filmowanie i pszczelarstwo, udzielał się też bardzo aktywnie w Klubie Seniorów „Lipa”.

Odszedł na drugą stronę grani w dniu 4 maja 2019 r.

Muszę dodać jeszcze coś od siebie.

Od szeregu lat, w ramach współpracy gorlickich seniorów GOPR z seniorami HS Słowacki Raj i HS Cergov, mamy bardzo często kontakty. Oni odwiedzają nas na uroczystościach Grupy Krynickiej GOPR i spotkaniach towarzyskich SO Gorlice, a my ich na spotkaniach Klubu Seniora, a także wspólnych wędrówkach po górach. Na ostatniej, w Słowackim Raju, oprowadzał nas Jano osobiście.

Był człowiekiem niezwykle życzliwym i otwartym. Bardzo dużo rozmawialiśmy ze sobą. Widocznie na tyle zdobyłem jego zaufanie, że opowiedział mi niezwykłą, ale bardzo romantyczną historię swojej miłości do Judity, która była Jego partnerką do ostatnich dni życia. Póżniej spotykaliśmy się z nimi obojgiem, a nawet wspólnie bawiliśmy się przy ulubionej przez Jana muzyce country. Teraz, kiedy spotkaliśmy się z Juditą na pogrzebie Jana i serdecznie wyściskaliśmy składając kondolencje, nie kryła wyraźnego wzruszenia.

A zatem żegnamy Cię Przyjacielu, wędruj z uśmiechem po Niebieskiej Grani i niech towarzyszy Ci nasze życzliwe wspomnienie ze wspólnych spotkań.

Ryszard Nowak

Ratownik-senior Grupy Krynickiej GOPR

Zdjęcia udostępnione przez Autora.