GRUPA KRYNICKA GOPR ŚWIĘTUJE

W 55-lecie SEKCJI OPERACYJNEJ W GORLICACH

Tegoroczny, tradycyjny Dzień Ratownika GOPR w Grupie Krynickiej był obchodzony w dniu 12 listopada b.r. w słynnej Stadninie Koni Huculskich w Regietowie. Okazja była szczególna, bowiem „gospodarz” terenu, Sekcja Operacyjna GOPR Gorlice obchodziła równocześnie 55-lecie swojej działalności. Takiej frekwencji i tylu gości nie spodziewaliśmy się.

W stadninnej karczmie „Huculanka” zasiadło 150 osób, a wśród nich:

Prezes GOPR Jan Łuszczewski, 5-ciu naczelników GOPR: Naczelnik GOPR Jacek Dębicki, Naczelnik Grupy Bieszczadzkiej Krzysztof Szczurek, Naczelnik Grupy Beskidzkiej Jerzy Siodłak, Naczelnik Grupy Jurajskiej Robert Pilarczyk oraz gospodarz uroczystości Naczelnik Grupy Krynickiej Michał Słaboń.

Przybyli też nasi słowaccy przyjaciele z Horskej Služby Slovensky Raj i Pieniny.

Nie zabrakło też przedstawicieli KP Policji, KP PSP, WOPR oraz administracji terenu: Burmistrza Gorlic, Wójta Gminy Uście Gorlickie i Wójta Gminy Sękowa.

O jubilacie, czyli naszej sekcji operacyjnej może będzie jeszcze inna okazja, by coś więcej napisać. Na razie warto podkreślić, że jej założyciele w 1961 roku, Zbigniew Piwko oraz Marian Białoń byli w tym dniu z nami.

Zbyszek, pierwszy kierownik naszej sekcji, obchodzący w tych dniach 80-te urodziny przyleciał na tę okazję specjalnie z Norwegii, gdzie mieszka od wielu lat. Byli też wszyscy jego kolejni następcy: piszący te słowa, następnie Mietek Szufa, Andrzej Giela, Sławek Jodłowski, Jurek Forczek, i obecnie nam panujący od 12 lat Rysiek Cygańczuk.

Uroczystości poprzedziła uroczysta msza święta

koncelebrowana przez kapelana GK GOPR ks. Krzysztofa Czecha oraz proboszcza Parafii MB Nieustającej Pomocy w Uściu Gorlickim , ks. Wiesława Czaję. Msza odbyła się w d. cerkwii w Kwiatoniu, perełce architektury drewnianej, wpisanej na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

W stylowej karczmie „Huculanka” ratownicy oraz zaproszeni goście, jeszcze przed wejściem na salę otrzymali pakiet powitalny w postaci okolicznościowej koszulki, smyczy oraz kufla (niestety pustego) oraz oglądnęli wystawę fotograficzną pt. „55 lat SO GOPR Gorlice” .

Potem było bardzo uroczyście i nastrojowo.

Po powitaniu obecnych przez Naczelnika Słabonia odbył się krótki pokaz multimedialny o naszej sekcji z muzycznym podkładem w postaci lirycznych utworów Jurka Swierczyńskiego, znanego wykonawcy piosenki turystycznej. Pierwsza część pokazu była poświęcona uczczeniu zmarłych Kolegów,

Nieodłączną częścią uroczystości było docenienie trudu ratowniczego przez nasze władze i uhonorowanie Koleżanek i Kolegów, szczególnie ze świętującej jubileusz Sekcji Gorlice.

Wyróżnieni otrzymali okolicznościowe, imienne grawertony, a nasi ratownicy z długoletnim PESEL-em zostali odznaczeni Odznaką Seniora GOPR. Wzruszającą chwilą było wręczenie pamiątkowych albumów z dedykacją i podpisami młodszych nieco kolegów, naszym najstarszym ratownikom z Gorlic. 85-letniemu Staszkowi Hubnerowi, znanemu artyście malarzowi oraz 80-latkom: wspomnianemu już Zbyszkowi Piwce i Mietkowi Szufie, zasłużonemu byłemu kierownikowi Sekcji oraz odśpiewanie przez obecnych tradycyjnego „Sto lat”.

Póżniej były wręczane nagrody za największą ilość wypracowanych godzin społecznych dla Kolegów dyżurujących na terenach narciarskich, w Centrali oraz dla biorących udział w akcjach.

Nie zabrakło wyróżnień i podziękowań dla sponsorów Grupy Krynickiej oraz szefów współpracujących służb mundurowych.

Po zakończeniu części oficjalnej i wyjściu pocztu sztandarowego, zasiedliśmy do biesiady przy pysznej strawie, a rewelacyjny DJ porwał wkrótce wszystkich do zabawy na parkiecie, która trwała do wczesnych godzin rannych.

Nieco wcześniej przyszło nam brać udział w akcji przed budynkiem karczmy. Małżonka naszego kolegi-ratownika poślizgnęła się tak pechowo na świeżo spadłym śniegu, że zwichnęła staw skokowy ze skomplikowanym złamaniem. W takim gronie pomoc była błyskawiczna i profesjonalna, choć okoliczności niecodzienne.

Życzymy Barbarze szybkiego powrotu do zdrowia.

Może to będzie trochę nieskromne, co napiszę na koniec, ale w opinii wielu kolegów spod znaku niebieskiego krzyża oraz zacnych Gości, nasze święto było nad wyraz udane, o czym świadczyły liczne podziękowania oraz zadowolone twarze obecnych. Dla nas to naprawdę duża satysfakcja.