PO POGRZEBIE M.T. BIELECKIEGO
Dzisiaj, 21 marca, w Szczyrku, miało odbyć się seminarium poświęcone Marianowi Bieleckiemu, z okazji JEGO 90 urodzin. Marian tego dnia nie doczekał. W piękny sobotni dzień pożegnaliśmy GO na bielskim cmentarzu, tak jak powinno się żegnać Naczelnika.
Człowieka, który tak wiele dla ratownictwa górskiego zrobił. I o tym nie powinniśmy nigdy zapomnieć.
Było dużo ludzi. Nie wszyscy przyjechali, niektórzy nie mogli, inni nie chcieli, chowając w zakamarkach obkurczających się mózgów dawne, nieistotne dzisiaj urazy. Bo przecie, tak jak dzisiaj, kiedyś też „darliśmy koty”, „podrzucaliśmy sobie świnię”, „tłukliśmy się po wychodkach”, ale też pracowaliśmy.
Na pogrzebie Mariana było, jak napisałem, dużo ludzi – brakowało mi młodych ratowników. Grupa Beskidzka jest największą Grupą GOPR w Polsce, ma ilościowo najwięcej ratowników.
No właśnie…….
Społeczność, która nie zna swojej historii przestanie kiedyś istnieć. Myślę, że na wszystkich szkoleniach wykłady z historii Grupy i GOPR-u powinny być obowiązkowe.
Temu też ma m.in. służyć nasz blog.
W GOPR-rze, wyraźnie zarysował się podział na starych i młodych. Nic nowego, zawsze był. Z tym, że My, wtedy młodzi, bardziej naszych starszych kolegów docenialiśmy. I nie chodzi tutaj o czapkowanie, ale o ludzki odruch uszanowania Tych, którzy dla Stowarzyszenia pracowali, czasami w warunkach w których bardzo trudno było zachować resztki ludzkiej godności. To tyle na ten temat.
Unikaliśmy jak ognia tematów kontrowersyjnych – chcieliśmy, żeby pamięć o ludziach była w kolorze jasnym. Nie bardzo to się chyba uda. Tym bardziej, że ten rok jest nie tylko rokiem Naczelników, ale też rokiem wyborów. Będziemy wybierali Nowych. O kandydatach będziemy pisali.
Do dyspozycji oddajemy nasz, cieszący się coraz większą popularnością BLOG – proszę, piszcie. Postaramy się odpowiedzieć też na niektóre
pytania; dlaczego TOPR odłączył się od GOPR-u, dlaczego odeszliśmy od PTTK, itp. Czekamy na anegdoty i facecje.
Bo nie tylko ratowaniem i górami ludzie żyją.
