POWRÓT SZKOŁY GÓRSKIEJ
Pierwsza, została powołana przez Zarząd Główny PTTK w roku 1982. Inicjatorem i realizatorem pomysłu był Jerzy Pokój. Siedzibą Szkoły najpierw było schronisko Samotnia, potem tzw. Bacówki w Karpaczu, gdzie nawet wybudowano specjalną siedzibę dla Szkoły. Szkoła nosiła nazwę: „Szkoła górska przewodnictwa i narciarstwa”. Bardzo szybko Szkoła stała się bardzo popularna w środowisku, pozyskała świetnych instruktorów, a jej ukończenie i certyfikat były nobilitacją.
Programowo Szkoła skupiała się na praktycznych działaniach górskich w każdych warunkach, ze szczególnym uwzględnieniem bezpieczeństwa. W 1996 szkoła przestała funkcjonować, z wielką szkodą dla systemu obsługi ruchu turystycznego.
Po dwudziestu ośmiu latach idea reaktywowania Szkoły wróciła. Realizatorem powołania nowej Szkoły jest organizator pierwszej, Jerzy Pokój.
W ciągu dwudziestu ośmiu lat wiele w górach się zmieniło. Nie tylko w górach. Przede wszystkim w naszym życiu. Nigdy w historii nie byliśmy tak bogaci. Wzrosło zapotrzebowanie nie tylko materialne, ale też duchowe. Niebotycznie wzrosła liczba ludzi wędrujących po górach, a co za tym idzie również ilość wypadków.
Edukacja górska zawsze była potrzebna. Dzisiaj jest koniecznością. Czy tym zapotrzebowaniom podoła powołanie Karkonoskiej Szkoły Górskiej?
Baza materialna w której ma być umiejscowiona Szkoła jest znakomita – Dolnośląskie Centrum Sportu na Polanie Jakuszyckiej.
W oparciu o instruktorów Sudeckiego Klubu Wysokogórskiego, Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego i Klubu Przewodników Sudeckich można stworzyć bazę nauczania obejmującą całokształt działalności górskiej. Karkonoska Szkoła Górska może mieć w swej działalności też wsparcie systemu edukacyjnego Karkonoskiego Parku Narodowego, na terenie którego odbywać się będzie większość zajęć.
W zapowiedzi o powołaniu Szkoły organizatorzy napisali: .. „Karkonoska Szkoła Górska to nowa inicjatywa mająca na celu edukację i rozwój w zakresie sportów górskich, ekologii oraz turystyki zrównoważonej”.
Znaczy, ambicje organizatorów sięgają wierzchołka możliwości edukacji górskiej. Nie znaczy to też, że edukacji tej nie było. Była i jest, tylko, rozproszona, punktowa i okazyjna.
W nowym wydaniu Szkoła ma szansę zostać tak potrzebną wiodącą placówką edukacyjną w Sudetach.
A oto co odpowiedzieli na pytanie zainteresowani powołaniem Szkoły. Jaka powinna być ta Szkoła? Powinna być:
„kontynuacją programową i ideową powstałej w 1982 roku Szkoły Górskiej Narciarstwa i Przewodnictwa”. ” ..placówką szkoleniowo-badawczą oraz opiniotwórczą, konsultacyjną w zakresie programowania, edukacji, testowania i oceny turystycznego sprzętu, w szeroko pojętej całorocznej działalności górskiej ”.
Są też przeciwnicy jej powstania, argumenty jakie wysuwają są – delikatnie mówiąc – absurdalne. Bo edukacja w każdej formie jest potrzebna i konieczna. Zapotrzebowanie społeczne na góry rośnie w postępie geometrycznym. W tym przypadku chronić trzeba nie tylko ludzi, ale też tak wspaniałe góry.
Ale, żeby to robić trzeba wiedzieć .. „ŻE .. i wiedzieć JAK” !!!
